Klasik siyasi yelpazenin sag-sol tanimi ile geçen 20. yüzyildan sonra artik ideolojiler ile birlikte tanimlarinda degisim ihtiyaci dogmustur.Bu anlamda Klasik Liberal düsünürlerden Friedrich Hayek Liberalizm ,sosyalizm ve Muhafazakarligin yer aldigi üçgen seklinde siyasi konumlandirmadan bahseder.Bu degisim sadece siyasi ideolojilerin oturdugu eksende degil ,kendilerindede yasanmaktadir.Kutuplasma ve ayrismalar yerini ideolojilerin iliskilerine birakmaktadir.bu iliskiler arasinda yer yer ara geçis çizgileri olusmakta ve bu çizgilerde ayrica tanimlamalar gerektirmektedir.

Bu noktadan hareketle Muhafazakarlik ve ona bagli farkli versiyonlar olusmustur.Klasik veya liberal muhafazakarlik farkli ülkelerde farkli sosyo-ekonomik ve düsünsel özellikler göstermis ve buna bagli olarakta farkli tanimlamalar olusmustur.Sosyal demokrasi,Liberal demokrasi,Muhafazakar demokrasi gibi,

Muhafazakar Demokrat çizginin dünya üzerinde gözlemlenen muhafazakar ideolojiyle örtüsen parametreleri söyle özetlenebilir.

1-Muhafazakarlik,devrimci dönüsüme karsi evrimci veya tedrici degisimi savunan ve geleneksel toplumsal kurumlarin tahrip edilmesinin yanlisligina vurgu yapan bir anlayistir.Burada üzerinde önemle durulmasi gereken kavram degisimdir.Bu degisimin toplumsal dinamiklere dayanan evrimci veya tedrici sekli sayesinde ;geleneksel yapiyi totaliter devrimci müdahalelere karsi koruyan ve tarihi kazanimlari gelecege yansitmaya çalisan potansiyeli önemlidir.Muhafazakarlik degisime yönelik olarak bir ihtiyatlilik sahibidir.ancak bu degisimin yöntemi ve kapsamiyla ilgilidir.Bu açidan muhafazakarligi tutuculuk seklinde tanimlayarak,degisime kepeli statükocu bir anlayis gibi yorumlamak yanlistir.

2-Muhafazakarliga göre siyaset uzlasi alanidir.Toplumsal alandaki çesitlilik ve farklilik siyasal alnda taninmakta ve uzlasmaya davet edilmektedir.Katilimci demokrasi de kendisini bu farkliliklara temsil olanagi saglayarakve siyasal sürece katarak gelistirir.

3-Muhafazakarlik siyasal iktidarin bir kisi veya zümrenin elinde yogunlasmasini reddeder.Dayatmaci ve baskici bir hal aln otoriter ve totaliter anlayislari reddeder.çünkü siyasal otoritenin sinirlandirilmasi düsüncesin muhafazakarligin temel argümanlarindandir.

4-Muhafazakarlik siyasal otoriteyi,hukuki ve siyasi mesruluk temeline oturtmakta ,ve siyasal iktidarin var olan toplumu taniyarak,islevlerini onun irade ve degerlerine uygun olarakyürütmesi gerektigini belirtmektedir.

5-Muhafazakarligin bir diger genel tutumu devleti hukukla sinirlamak ve dogmatik yaklasimlarin kiskacindan kurtarmak diye yapilabilir.Bu çerçevede hükümetin (devletin) rolü,topluma "tercihler empoze etmek degil barisi korumakla sinirlidir".Hukuk devletinin geregi siyasal iktidari ve tüm kurumlari yasal çerçeve ile sinirlandirmaktir.

6-Muhafazakarligin temel kaygisi ,bireyi ve toplumu saglikli sekilde bir arada tutabilmektir.bireysel özgürlügün tam olarak tesis edilmesi,onu toplumsal alan içerisinde sivil ve sosyal olusumlarla teçhiz etmekten geçmektedir.Toplumun ve toplumsal degerlerin korunmasi temel olmalidir.Aile kurumunun sosyallestirilmesi kaçinilmazdir..grupsal aidiyet ve kollektif olusumlar içinde bireyinkorunmasida bir o kadar önemlidir.

7-Muhafazakarlik genel olarak demokrasiyi benimseyen,katilim olgusunu temel alan ve onun halk egemenligi boyutunu öne çikaran bir ideolojidir.Kültürel farkliliklari saygi ile karsilayarak demokrasinin gelisimi için her toplumun kendine özgü kurumlarina saygi gösterilmesini savunan muhafazakarlikbu yönüyle bir çok ideolojiden daha "demokrat" bir perspektifi temsil etmektedir.

8-Muhafazakarlik insan hak ve özgürlükleri çerçevesinde bireysel tercih ve kabullerinb korunmasi gerektigini sakli tutarak,aile kurumunu sarsacak uygulamalar konusunda hassasiyet gösterilmesive bebeklerin anne karnindayken bile haklalarinin korunmasi gerektigine inanir.(Yani kürtaji sevmez). Tercihlere saygi duymak kadar ,haklarinda korunmasi önemlidir.

9-Muhafazakar söylem, radikalizm in yerine ilimliligin aldigi istikjrarli bir hayati ifade etmektedir.

10- Muhafazakarlik ,ideal dünyayi önemser ama ona götürecegi umulan toplum mühendisligini reddeder.Idealizm ile realizm arasinda denge kurulmalidir.Insanlarin zihinlerinde bazi ütopyalara sahip olmalari dogaldir,ancak bunlara ulasmak için belli yöntemleri(dayatmaci) mutlaklastirmalari ve kendi dogrularini baskalarina dayatmalari dogru degildir.